ලිස්ටික් ( සත්‍ය සිදු වීමකි )

වාර්ෂික විවිධ ප්‍රසංගය, කිවුවට මේ අවුරුද්දෙ තමයි හා හා පුරා කියල පටන් ගත්තෙ. අලුත් නැටුම් ටීචර් එක්ක ඉස්කෝලෙ පුංචි කෙල්ලො කොල්ලො ටික මෙච්චර දවසක් පුරුදු පුහුණු උන නැටුම් ගැයුම්, අම්මල, තාත්තල, ගුරුවරු විතරක් නෙමෙයි, තව ලොකු ලොකු අමුත්තොත් ඉස්සරහ පෙන්නන දවස අද.

උත්සවේ පටන් ගත්තෙ උදේ 11 ට. ඊයෙ සිමෙන්ති දාල ඉවර උන වේදිකාව උඩ අද දස්කම් දක්වන්න පුංචි එවුන් ආසාවෙන් බලන් ඉන්නව. නැටුම් ටීචර්ගෙ උදවුවට තව ටීචර්ල සර් ල කීප දෙනෙකුත් ආව. බියුටි සැලූන් එකේ ශෝභා අක්ක ඉස්කෝලෙ ලමයින්ව මේකප් කරන්න සල්ලි එපා කිවුව. ලමයි 400ක් විතර මේකප් කරන එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි ඒ උනාට. හැබැයි ඒක මේ දුප්පත් ඉස්කෝලෙ පොඩි උන්ට වගේම ටීචර්ටත් ලොකු හයියක්. ඉස්කෝලෙ ලඟම ගෙදරක නැන්ද කෙනෙක් ඇන්දුම් පැලන්දුම් ටික අඩු කුලියකට මහල දුන්න.

දැන් 12 ට කිට්ටුයි. වැඩේ පිලිවෙලට යනව. මුලු ඉස්කෝලෙම අත්පොළසන් හඬින් පිරිල ගිහින්. 300 කට ඉඩ තියෙන ශාලාවෙ 1000 ක් විතර. අම්මල තාත්තල, නෑදෑයො සේරම ඇවිත් පොඩි උන්ගෙ දස්කම් බලන්න. නැටුම් ටීචර් එහාට දුවනව, මෙහාට දුවනව, ලමයි පෙල ගස්සනව,
ඇඳුම් හරිද, මේකප් හරිද, වේදිකාව හරිද, බෙර ගහන මාමල කෝ, සිංදුව ලෑස්තිද.. හරි එහෙනම් එන්න දරුවො, ඊ ලඟට ඔයාල. 5 පන්තිය කෝ එන්න පේලියට.
ලමයි ටික දුවගෙන ආව. පේලියෙ ඉන්න ලමයි අතරෙන් සවනි ටිකක් අත උඩට උස්සල ටීචර්ට කතා කලා.

"ටීචර්, ඊ ලඟට අපි නේද ? "
"ඔවු පුතේ , ලෑස්තියි නේද ? බය නැතුව හිනා වෙලා ලස්සනට නටන්න ඕන හැමෝම. හොඳද ?"
"හා ටීචර්" හැමෝම උත්තර දුන්න.
"ටීචර්, මම උදේ ඉඳලම වතුර ටිකක්කත් බිවුවෙ නෑ ටීචර්"
අනේ දෙයියනේ, මේ ලමයට අසනීපයක්වත්ද, ටීචර් කලබල වෙලා.
"ඇයි පුතේ ඒ ?"
"එතකොට ලිස්ටික් යනවනෙ ටීචර්, මම නටල ඇවිල්ලම වතුර බොනව ටීචර්"

ටීචර්ගෙ පපුව පත්තු උනා, දැන් මේ ලමයට වතුර දුන්නට බොන එකක් නෑ, මොනව කරන්නද.

ටීචර් සවනිගෙ ඔලුව ආදරෙන් අත ගාල මෙහෙම කිවුව.
"මගෙ පුතා නටල ඉවර වෙලා ආව ගමන්ම වතුර බොන්න, කෑම ලෑස්ති කරල තියෙනවනෙ, කෑම කාල බීම එකකුත් බොන්න යාලුවො එක්ක"
සවනි මලක් වගේ හිනා උනා .